Verslag van een korte wandeling (5 km) langs de Hinnisdale River en Loch Snizort, dwars door stekelig struikgewas en weilanden tot het 16e eeuwse Hugh’s Castle (of toch de ruïne ervan). Het was echter geen huisje van peis en vree want Hugh MacDonald werd een tirannieke en verraderlijke persoonlijkheid om koste wat kost het leiderschap over de MacDonald clan naar zich toe te trekken.

Startpunt: Hinnisdale Bridge

Op wandelafstand van onze accomodatie bevindt zich een nogal wilde wandeltrail van 5 kilometer dwars doorheen stekelige struiken en zompige weilanden tot aan de kust van Loch Snizort en de baai van Cuidrach waar zich de ruïne bevindt van Hugh’s castle (Caisteal Ùisdein) . Het is een luswandeling die best wel wat doorzettingsvermogen vraagt omdat delen van de route niet over paden lopen en het kan gebeuren dat een prikkeldraad rond weides moet overgeklommen worden. Gelukkig moet je je geen zorgen maken dat een boze Schotse boer je te lijf gaat. Het wordt algemeen als acceptabel beschouwd om velden door te steken, zolang je dit met het nodige respect doet natuurlijk.
De enige levende zielen die ik overigens tegenkwam waren enkele verbaasde schapen.

Het startpunt bevindt zich langs de A87 tussen Portree en Uig aan de brug over de Hinnisdale rivier. Je kan je auto parkeren op een kleine parkeerstrook langs de weg.

Het pad loopt een kleine kilometer kronkelig langs de rivier en is hier en daar moeilijk begaanbaar door stekelige struiken. Daarna draait van de rivier weg, de velden in en vanaf dat punt is er van een pad amper nog sprake. Ik oriënteer me op mijn GPS toestel en zoek mijn weg in de richting van Loch Snizort.
Ik steek een reeks heuvels over waar ik verbaasd aangestaard word door een kudde grazende schapen.
Eenmaal de heuvels over krijg ik een prachtig uitzicht op Loch Snizort. Uiteindelijk moet je er gewoon voor zorgen dat je steeds in de richting van het loch blijft vorderen.

Van zodra Loch Snizort voor mijn ogen verschijnt bemerk ik meteen oude restanten van een bouwwerk. Mijn eerste gedachte was dat het om Hugh’s Castle ging, maar een blik op mijn digitale kaart sprak dit tegen. Het kasteel moet zich nog zeker een kilometer verder door bevinden. Zoals wel vaker het geval in Engeland blijkt het hier gewoon te gaan om een heel oude en totaal vervallen boerderij of stal.

Ik stap verder in de richting van Loch Snizort en blijf de oever volgen tot ik even later Hugh’s castle in beeld zie komen. Tussen de oude boerderij en de ruïne ligt er ongeveer één kilometer.
Het is een beetje zoeken en klauteren tussen de grote stenen en rotsen maar uiteindelijk geraak ik dan toch aan het kasteel.

Hugh’s Castle (of Caisteal Ùisdein in het Gaelic) werd rond 1580 gebouwd tijdens een periode van politieke onrust en clanvetes. Hugh MacDonald wilde zijn macht versterken en het leiderschap over de clan verkrijgen terwijl dit eigenlijk toebehoorde aan zijn oom Donald Gorm. Het leidde tot brutale rivaliteit met zijn familieleden. Het kasteel diende als een strategische uitkijkpost over Loch Snizort en bood bescherming tegen vijandige aanvallen. Je kan het bouwsel bezwaarlijk een ‘kasteel’ noemen maar eerder een versterkt torenhuis.
Een deur is er niet (ook vroeger niet). Je kon enkel binnengeraken via een ophaalbare trap of ladder naar een bovendeur of raam wat uiteraard een degelijke bescherming bood tegen eventuele plunderaars.
Helaas duurde de heerschappij van Hugh niet lang. In 1603 werd hij gevangen genomen voor het plannen van de moord op zijn oom, de toenmalige clanleider, en opgesloten in de kerker van Castle Duntulm. Daar kreeg hij zwaar gezouten vlees toegediend maar geen water. Als gevolg hiervan stierf hij – gek van de dorst – een vreselijke dood. Dat is althans wat het meest verspreide verhaal vertelt. De exacte gang van zaken blijft tot op heden onbekend.
Het kasteel werd verlaten en raakte in verval, waardoor het vandaag de dag als een ruïne overblijft.

Vanaf de ruïne volg ik het pad verder naar de A87 en vervolledig ik de lus. Heel even wordt het wat ongemakkelijk als ik een boerderij nader en geconfronteerd word met een gesloten hek dat blijkbaar naar de tuin van de bewoners leidt. Ik kijk – een beetje paniekerig – eerst nog wat rond om te zien of ik ergens een afslag ben gemist maar dat lijkt niet het geval te zijn. Het pad loop blijkbaar door een private tuin. Er zijn enkele kinderen aan het spelen en ik roep ze even toe met de vraag of het OK is dat ik passeer. Natuurlijk is dat geen probleem. Opgelucht open ik het hek en wandel ik, verlegen glimlachend en knikkend naar de kinderen, het erf over. De A87 ligt voor me. Nog een laatste kilometer ligt er voor me tot ik weer bij de brug terecht kom.

Routegegevens bekijken / downloaden

Hoogtepunten van deze roadtrip

Omwille van de leesbaarheid werd dit verslag opgesplitst in verschillende trajecten, met daarin alle respectievelijke hoogtepunten.
Trajectverslagen komen er geleidelijk aan. Stay tuned…

• Inleiding en tips
• Traject 1: Newcastle – Edinburgh (178 km)
• Edinburgh in het kort
• Traject 2: Edinburgh – Drymen (163 km)
• Wandeling: Ben A’an & Loch Katrine loop (6,6 km)
• Traject 3: Drymen – Fort William (141 km)
• Wandeling naar Lost Valley (5,2 km)
• Traject 4: Fort William – Isle of Skye (216 km)
• Isle of Skye in drie dagen
• Isle of Skye: The Quiraing (8,7 km)
• Isle of Skye: Old Man of Storr (5 km)
• Isle of Skye: Hinnisdale River Trail + Hugh’s Castle (5 km)
• Traject 5: Isle of Skye – Speyside (273 km)
• Traject 6: Speyside – Crieff (308 km)
• Traject 7: Crieff – Innerleithen (156 km)
• Traject 8: Innerleithen – Sedbergh (204 km)
• Traject 9: Sedbergh – Newcastle (249 km)