Het betoverende Hallerbos

Het betoverende Hallerbos

Het prachtige Hallerbos in Halle is een betoverend stukje natuur. Van half april tot begin mei komen veel wandelaars en fietsers vanuit alle windstreken afgezakt naar het woud. Ze vergapen zich aan het onweerstaanbare magische gevoel wanneer de wilde hyacinten bijna het ganse woud domineren met hun paarsblauwe kleuren.

Purperen lentetapijt

Het purperen tapijt en het samenspel van het zonlicht met de jonge, frisgroene blaadjes van de beukenbomen is een uniek schouwspel van de natuur. Het magische woud is een bezoek meer dan waard en het maakt niet uit of het zonnetje van de partij is of niet. Ook bij mist of regenval wordt je getrakteerd op prachtige uitzichten. De bloemen spelen in harmonie met de gigantische beuken en toveren gegarandeerd een glimlach op je gezicht, zelfs als je met het verkeerde been uit bed bent gestapt.

Variërende bloeitijd

Maar de natuur is onvoorspelbaar. Wil je de hyacinten in het toppunt van hun bloei treffen dan bereid je je best goed voor. De bloeitijd varieert immers van jaar tot jaar, afhankelijk van het weer. Voor diegenen die natuur- en fotografieblogs volgen is het wellicht iets gemakkelijker want als de tijd rijp is verschijnen de typische met kleur overgoten foto’s her en der op het web. Dan weet je dat je best niet te lang meer wacht want de show duurt maar een paar weken.

De mooiste tijd om een frisse neus te halen is ‘s morgens of in de late namiddag als het zonlicht laag over het bos scheert waardoor de schaduwen langer worden, de kleuren feller en de contrasten minder scherp. Je fototoestel zal je handen niet meer verlaten.

Helaas ben je in deze tijd van het jaar niet alleen in het woud. De paden zullen hier en daar moeten worden gedeeld met busladingen vol toeristen en vaak helaas ook die van het luidruchtige type. Bovendien worden sommige paden (uitgezonderd de gemarkeerde wandelpaden) zowel gebruikt door wandelaars als door fietsers/mountainbikers. Het kan best wel irritant zijn als je voortdurend uit de weg moet springen om botsingen te vermijden.
Maar laat dit vooral de pret niet drukken want er zijn plekjes zat waar je rustig je zelf kunt zijn.

Sequoiabomen overleefden de 1e Wereldoorlog

Maar het Hallerbos heeft nog andere verrassingen in petto. Zo kan je ondermeer ook tussen de mammoetbomen of Sequoia’s wandelen als je de blauwe paaltjes volgt.  Er staan nog zes van deze bomen in een groepje bij elkaar. Ze zouden de Eerste Wereldoorlog overleefd hebben toen de Duitsers het woud kaalsloegen omdat ze hout nodig hadden voor het bouwen van de loopgraven.

Gemarkeerde wandelpaden

Er bevinden zich drie duidelijk bewegwijzerde wandeltrajecten in het bos :

  • Sequoiawandeling (4 km)
  • Achtdrevenwandeling (1,8 km, geschikt voor mensen met een handicap)
  • Reebokwandeling (7 km)

De sportievelingen kunnen de routes natuurlijk combineren om zoveel mogelijk de variëteit van het woud te leren kennen. Wil je zoveel mogelijk in hyacintengebied rondwandelen dan download je best de interessante wandelkaart van de officiële website : www.hallerbos.be

Meer inspiratie

  • |

    De valleien van de Ninglinspo en de Chefna

    Ninglin… wat ? Nee, geen vallei in China maar een pak dichter in ons eigen Belgenlandje. De vallei van de Ninglinspo spreekt bij veel natuurliefhebbers tot de verbeelding, al was het maar om de naam alleen al. En terecht want het is één van de mooiste gebieden in de Ardennen waarin de uniekste bergrivier van België stroomt, de Ninglinspo, een klein zijriviertje van de Amblève. Deze wandeling brengt je ook langs een ander klein riviertje, de Chefna.

  • Maleisisch Borneo: Bario – Kelabit Highlands

    In de lucht beginnen we pas echt te beseffen hoe enorm de groene long onder ons wel is. Eén gigantisch groen tapijt met daartussen hier en daar de glinstering van een riviertje of waterval. In een mum van tijd hangen we boven het groene Kelabit-gebergte en maken we ons klaar voor de landing in Bario.

  • |

    Wandeling in het dal van de Trôs Marets

    In de herfstvakantie boekten we een paar dagen puur natuur in de provincie Luxemburg in een gebied bij de Hoge Venen. De bomen laten volop hun bladeren vallen en dat kan niet anders dan spectaculaire landschappen opleveren. We trekken naar het dal van de Trôs Marets.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *