Mullerthal Trail: Extra route C

Dit is mijn verslag van een wandeling langs Extra Route C in de Luxemburgse Mullerthal regio. Het is de kortste van de vijf Extra Routes die je los van de drie hoofdroutes kunt doen. De trail is slechts 9 km lang en vertrekt aan het oude station van Bech. Ik rust uit bij een eeuwenoude eik, ontdek neolithische slijpgroeven uit ca. 4000 voor Christus en wandel door een indrukwekkende spoorwegtunnel, een architecturaal hoogtepunt.

Parkeren aan Becher Gare

Ik heb heerlijk geslapen vannacht met het gezellige geruis van de Sûre vlak voor mijn tentje op Campingpark Echternacherbrück . Als ik de tent openrits wordt ik meteen blij want het zonnetje is van de partij. Vandaag staat Extra Route C op het programma. Deze ligt slechts 10 kilometer ten zuidoosten van Echternach, waar ik Route 1 gisteren beëindigde. Na vandaag gaat het terug huiswaarts.
Ik koos als vertrekpunt het voormalige station van Bech. Het ligt wat hoger in de heuvels en kijkt neer op het charmante dorpje Bech. Met wat geluk is het restaurant/café open en kan je een leuk terrasje doen met fenomenaal uitzicht op het dorp beneden.
Te midden van de rust en het groen kan je hier heel gemakkelijk gratis parkeren.

Coördinaten
49.753048, 6.354546

Overlapping met Route 2

Ik volg het pad tegen de richting van de klok en vertrek eerst noordwaarts richting Schwaarzuecht. Het pad buigt dan oostwaarts af en overlapt vervolgens 2,5 km met de zuidelijke kant van Route 2, een stuk dat is dus al eerder liep.
Hier kom ik opnieuw de Neolithische slijpgroeven tegen. Dat zijn sporen van menselijke activiteit uit een periode uit het Stenen Tijdperk (4000 à 2000 voor Christus). De slijpsporen die je hier in de rotswand ziet ontstonden doordat mensen steeds op dezelfde plek werktuigen of wapens (bijvoorbeeld stenen bijlen of messen) scherp of glad schuurden.

Verlenging van 1 kilometer

Ik heb deze Extra Route C met één kilometer verlengd om toch nog eens een stukje van die prachtige Route 2 opnieuw te ervaren.
Als je je toch wil houden aan het originele traject dan zie je op het kaartje hieronder hoe de route normaal gezien zou verlopen. Stel je de route voor als een geitenbok met een hoorn. Dan is de hoorn de verlenging. Ik markeer het originele traject in het rood. De rode pijl duidt aan waar je linksaf moet slaan.

De Rotspoort

Dit is de laatste highlight op het stuk trail dat nog overlapt met Route 2. Het pad loopt hier dwars door een opening in een rots heen, alsof die speciaal hiervoor aangelegd werd.

Op de terugweg kom ik op een oud stuk trail terecht dat niet gemarkeerd blijkt te zijn. Het laatste stukje tussen km 5,4 en 5,5 is door wild struikgewas en vereist wat zoek- en klauterwerk om weer op het hoofdpad terecht te komen. Hier moet je goed je kaart in de gaten houden als je mijn GPX-route volgt.
Het pad gaat langs nog meer natuurschoon en rotsen verder zuidwaarts in de richting van Altrier.

Bildchen, de eeuwenoude eik

Na een korte tocht door een donker naaldbos kom ik bij een opmerkelijke boom aan. In een holte in de stam is een Maria-beeldje geplaatst.
De legende zegt dat in 1731 op deze plek drie broers door de bliksem getroffen werd. Slechts één overleefde het ongeluk en zou als dankbetuiging dit Maria-beeldje hebben geplaatst.
Hoe oud de eik exact is, is niet geweten maar men vermoedt tussen de 500 en 1000 jaar oud. De stamomtrek bedraagt maar liefst 7 meter.

Rustplekje bij een oud wasbekken

Het pad loopt dwars door het centrum van Altrier, een dorpje met amper 200 inwoners.
Als ik net buiten het centrum weer het bos in loop kom ik een wegwijzer tegen met het opschrift ‘Wäschbuer’. Het blijkt om een oud wasbekken te gaan.
Er is een zitplek voorzien met tafel en banken en ik maak graag van de gelegenheid gebruik om mezelf te trakteren op een zelfgemaakt tasje koffie en een snack.

Ik vervolg mijn weg op een stukje dat een leerpad lijkt te zijn voor de kleintjes. Langs het pad moet je op zoek naar figuren van verschillende diersoorten en raden welke het is. Ik ben vooral geïnteresseerd in de prachtige paddenstoelen die hier overvloedig groeien.
Van zodra ik het bos verlaat kijk ik opeens uit over prachtige velden en bossen die prachtig verlicht worden door de middagzon. De kleuren zijn fenomenaal.

Oude spoorwegroute

De trail verandert op een bepaald ogenblik in een smalle asfaltweg, Hemsteler Gare. Ik zie een gebouw met een vaag bordje ‘Café’. Het blijkt een voormalig treinstation te zijn. De asfaltweg waar ik nu op loop was vroeger de oude spoorlijn Luxemburg – Echternach en is nu omgedoopt tot een fietspad. Het uitzicht op de velden is heerlijk en ontspannend. Ik stop even aan een eigenaardig instrument langs de weg. Het blijkt om een echo-punt te gaan. De metalen hoorn wijst in de richting van het dorpje Zittig. Je kan je stem laten weerklinken door de hoorn en vervolgens wachten op je echo. Bijzonder.

Indrukwekkende spoorwegtunnel als afsluiter

Ik nader het eindpunt Bech, maar eerst vergaap ik me nog op de oude spoorwegtunnel. Een inscriptie verraadt de leeftijd van het bouwwerk (1901). Er reden nog treinen door tot in 1954. De tunnel is nu dus een fietstunnel geworden en het is een echt visueel kunstwerk binnenin. De verlichting werpt indrukwekkende schaduwpatronen op de imposante gewelven.

Routedetails en GPX track