Na ons kort ochtendbezoekje aan The Dark Hedges zetten we onze zinnen op de bijzondere hangbrug Carrick-a-Rede in Ballintoy.  Maar amper 15 km verder op Whitepark Road trekt een wegwijzer met het opschrift ‘Kinbane Head, unsuitable for coaches’ mijn aandacht.  Deze locatie wordt in mijn reisdocumentatie nergens vernoemd en zij die mij kennen weten dat zo’n opschriften als een magneet op mij inwerken.

Verrassende side-trip

Ik stuur de wagen rechtsaf, recht naar de kustlijn, en ondervind meteen waarom toerbussen hier best wegblijven. Het weggetje naar Kinbane Head is amper breed genoeg voor een personenwagen en ligt er hier en daar maar troosteloos bij.  Het paradijselijk groene landschap laat je echter zoetjes wegdromen. Zelfs een paar platte banden zou hier onopgemerkt blijven. Nochtans moet je hier geconcentreerd blijven want je kan altijd onverwacht geconfronteerd worden met een schaarse tegenligger en er is lang niet overal voldoende ruimte om te kruisen.

55.2398607,-6.3504293

We rijden langs sappig groene grasvelden met grazende witte schapen en door stukjes naaldbos tot we plotseling onder ons de zee zien opduiken. Blijkbaar zitten we hier een heel stukje boven zeeniveau. Het smalle weggetje loopt gewoon dood op een rustig, onverhard parkeerterrein. Er is buiten ons geen kat te bespeuren.  Dit is zo’n typisch plekje waar je niet meer weg wil. Fenomenale uitzichten op de omgeving, gedomineerd door hoge kliffen en alleen het bulderende lawaai van de branding. Vanaf de parking heb ik nog niet meteen begrepen wat Kinbane Head juist inhoudt, maar dankzij de infobordjes leren we dat er een kasteelruine ligt op een langwerpige klip in zee.

Vanaf de parking loopt er een padje steil naar beneden, hier en daar met trappen. Pas halverwege het pad krijgen we een goed zicht op Kinbane Head met ongeveer in het midden de overblijfselen van het kasteel.  Mijn mond valt open als ik om me heen kijk. Het landschap is onbeschrijflijk mooi. Van hieruit geniet je ondermeer van een prachtig uitzicht op Rathlin Island en Fair Head (een populaire klif voor klimfanaten).

Kinbane Castle werd gebouwd op rotsen uit de Krijtperiode

De naam ‘Kinbane’ (Cionn Bánin het Iers) betekent White Head, wijzend op de ondergrond van witte krijtrotsen uit de Krijtperiode (80 miljoen jaar geleden). Daarop vormde zich later in het Paleogeen-tijdperk door vulkanische activiteit een laag zwart basalt (60 miljoen jaar geleden).

Kinbane Castle werd rond 1547 gebouwd door Colla McDonnell, niet de eerste de beste want de familie bouwde meer kastelen zoals o.a. Dunluce, Ballycastle en Glenarm.
De enige restanten zijn de toren en twee aanpalende muren. De constructie is niet stabiel meer dus uiterste voorzichtheid is geboden als je in de buurt bent.

Lag na Sassenach (Hollow of the English)

De holte tussen het kasteel en de kliffen noemen de locals ook wel ‘Lag na Sassenach‘, oftewel Hollow of the English.
Volgens de legende is het de plek waar een garnizoen Engelse soldaten post vatte met de bedoeling het kasteel aan te vallen.  De inwonenden van het kasteel stuurden echter een noodsignaal naar het vasteland door een vuur te maken en ze kregen een snelle respons. De Engelsen zagen geen uitweg meer en werden in Lag na Sassenach afgeslacht.
Een leuk plekje dus voor spokenjagers !

Het is mogelijk om de smalle klif te bewandelen, voorbij de ruine tot aan de uiterste rand.  Een ernstige waarschuwing is hier echter op zijn plaats. Het pad is zeer smal en moeilijk begaanbaar door losliggende rotsen en er is nergens enige bescherming voorzien. Je kijkt dus links en rechts de dieperik in.  Door zeer felle en plotse windstoten slaat de schrik soms toe en gaan de knietjes aan het knikken.  Er zijn hier in het verleden al dodelijke ongelukken gebeurd.  Het is onverantwoord om met kinderen door te stappen naar de rand van de klip. Nadat ik met mijn zoontje aan de hand de overblijfselen van het kasteel heb bezocht hou ik het voor bekeken en besluit wijselijk terug te keren.

Een must als je in de buurt bent

Kinbane Head is een locatie die niet meteen opvalt langs de Causeway Coastal Route en het is duidelijk dat de meeste roadtrippers die ene wegwijzer gewoon voorbij rijden zonder te beseffen wat ze missen. Ik zag zelden zo’n paradijselijk plekje, ideaal voor een tussenstop, al of niet met een picknick erbij.
Vanaf de parkeerplaats krijg je bovendien nog een interessant uitzicht op een vervallen vissershuis. Volgens plaatselijke info werd hier vroeger op zalm gevist. De roestige werktuigen zijn nog de enige getuigen van deze activiteit.

Vanuit Belfast gezien zal je hier ongeveer 110 km in de wielen hebben wat op het eerste zicht niet zo spectaculair lijkt, maar laat je niet misleiden… de talloze fantastische locaties langs de route zorgen er toch voor dat je steeds weer het gevoel krijgt in tijdsgebrek te komen.