In het begin van dit verslag schreef ik al genoeg over Kathmandu. Op onze laatste dag focussen we ons op twee historische hoogtepunten van de stad : de indrukwekkende Pashupatinath tempel waar we van dichtbij geconfronteerd worden met sterven en dood. We sluiten onze reis in stijl af met een bezoek aan de kleurrijke Boudhanath stupa. 

Terug in Kathmandu

Om 8 uur worden we aan de ingang van ons hotel, zoals afgesproken, inderdaad opgewacht door de taxichauffeur. Hij zal ons vandaag een halve dag rondleiden naar een paar interessante bezienswaardigheden.  Ook onze gids Nawang blijkt van de partij te zijn. Hij wil ons deze middag zelfs uitnodigen bij hem thuis zodat we zijn familie ook kunnen ontmoeten.

Pashupatinath tempel : confrontatie met de dood

Dit is één van de belangrijkste Hindoe tempels ter wereld en is de verblijfplaats van de Heer Pashupatinath, een incarnatie van Shiva, de god van de dieren. Slechts vier door de Koning benoemde priesters mogen het icoon van Shiva aanraken.

De gebouwen staan op de lijst van het UNESCO werelderfgoed en liggen langs de heilige Bagmati rivier ongeveer drie kilometer buiten Kathmandu.
Niemand weet exact wanneer de tempel gebouwd werd, maar men vermoedt dat deze teruggaat tot het jaar 400.  In de loop der tijden raakten de gebouwen echter zwaar beschadigd, voornamelijk door de vernietigende termieten. In de 17e eeuw werd de tempel heropgericht en kwamen er veel bijgebouwen rond. De architectuur is prachtig.

Het indrukwekkende tempelcomplex kan het best bekeken worden vanaf een heuvel aan de overzijde van de rivier.  Om in de buurt te geraken moet je als buitenlander wel een hoge prijs betalen : 1.000 Rp !

De straatjes die naar het tempelcomplex leiden zijn enorm druk en je moet je soms letterlijk door de massa en de loslopende koeien heen wringen.

Crematies aan de lopende band

Langs de vervuilde oever van de heilige Bagmati rivier vinden dagelijks de rituele lijkverbrandingen plaats op een reeks crematieplatforms. De as wordt vervolgens in de rivier uitgestrooid.  Buitenlanders/niet-Hindoes worden er geweerd. Zij kunnen echter vanaf de overzijde van de rivier toekijken / fotograferen.

De voeten van de overledenen worden eerst gereinigd in de rivier waarna het lichaam op een houtstapel wordt gelegd en in brand gestoken. De lichamen zijn vaak zichtbaar en dit ritueel is dus niet altijd aangenaam om te zien. De rookpluimen worden soms door de wind over de rivier geblazen, recht in je gezicht. De taferelen zijn dus niet geschikt voor gevoelige mensen.

Overal kom je de kleurrijke Saddhus tegen maar bijna allemaal willen ze geld voor een foto, tenzij je een goede zoomlens mee hebt…

Eeuwenoude Boudhanath Stupa

Dit is één van de heiligste Boeddhistische sites in Kathmandu en tevens één van de grootste stupa’s ter wereld. Ook hier is men niet zeker over het tijdstip van de eerste bouwwerken maar men vermoedt dat dit ergens tussen de jaren 500 en 600 moet geweest zijn.

Deze prachtige stupa ligt in de wijk Bouddah en is gebouwd op een oude handelsweg naar Tibet. Het gebouw komt tevens voor op de lijst van het UNESCO werelderfgoed. De ogen van Boeddha zijn geschilderd op alle vier de zijden van de stupa en is vergelijkbaar met deze van Swayambunath.  Een stupa bezoek je altijd in klokwijzerzin.  De immense, sneeuwwitte koepel steekt sterk af tegen de helderblauwe lucht en de penetrante rood, geel en blauwe ogen van Boeddha maken het geheel fotografisch bijzonder aantrekkelijk. Zelfs voor diegenen die niet van tempels houden is dit een absolute must.
Vanaf de Pashupatinath tempel is het amper een kwartiertje rijden of een halfuurtje te voet.