Phu en Nar trek: Ledar tot Thorong High Camp
We naderen de fameuze Thorong La maar eerst overnachten we in het Thorong High Camp op 4.850 m hoogte. Het wordt pijnlijk duidelijk dat we de 5.000 meter grens beginnen te naderen. De pittige en steile klim snijdt m’n adem voortdurend af en de ijskoude en felle winden maken het extra lastig.
Dag 13 : Ledar – Thorong High Camp
Om de één of andere reden ga ik Jimy’s Lodge missen, ondanks de armoede die er heerst… het was zowat de enige plaats waar ‘s avonds de kachel aangestoken werd en waar we met z’n allen knus en gezellig rond de tafel konden zitten keuvelen terwijl het buiten pikdonker werd. De intense warmte en de geur van het houten interieur blijven me bij.
Vandaag wacht ons Thorong Phedi (Base Camp) op 4.540 m, dat is ten minste het plan. De trek zou niet meer dan een tweetal uurtjes in beslag nemen en afhankelijk van onze conditie en de weersomstandigheden zou het kunnen dat we doortrekken tot Thorung High Camp (4.850 m). Deze laatste optie zou de oversteek van de Thorong La een stuk kunnen vergemakkelijken.
We starten rond 8 uur. De tocht van Ledar naar Phedi is gewoontjes zonder al te veel spectaculaire uitzichten. Wel moeten hier en daar enkele delicate steenlawines overgestoken worden en het ziet er niet overal even stabiel uit. Op sommige plekken adviseert de gids ons om minstens 50 meter afstand te houden tussen elkaar om zo weinig mogelijk verschuivingen te veroorzaken.
Thorong Phedi (Base Camp) op 4.540 m
Uiteindelijk bereiken we na twee uur wandelen Thorong Phedi, wat ‘voet van de berg‘ betekent.
Dit basecamp doet me een beetje denken aan een chirokamp met zijn langwerpige barakken (lodges). Veel valt er niet te beleven maar de warme zon doet deugd op mijn bezwete rug als ik mijn rugzak afgooi. Ik ben moe maar niet uitgeput. We bespreken onze opties en besluiten toch maar door te trekken naar het High Camp, nog eens 400 meter hoger.
Phedi wordt voornamelijk gebruikt door trekkers die nog moeten acclimatiseren. Sommigen maken van de gelegenheid gebruik om als extra acclimatisatie tot halverwege het High Camp te wandelen en dan terug te keren naar Phedi.
Wij besluiten dus in één keer door te trekken.
Thorong High Camp
Het is amper een uurtje zwoegen van Phedi naar het High Camp, maar het wordt pijnlijk duidelijk dat we de 5.000 meter grens beginnen te naderen. De pittige en steile klim snijdt m’n adem voortdurend af en de ijskoude en felle winden maken het extra lastig.
Het landschap verandert aanzienlijk en we steken bevroren riviertjes over. Zelfs kleinere watervalletjes zijn helemaal bevroren. Een trekker die 50 meter boven mij aan het afzien is, maakt plotseling een flinke uitschuiver op het verraderlijke ijs en komt hard op de rug terecht. Hij sukkelt om weer recht te geraken. Als ik hem vraag of alles in orde is, kijkt hij me niet eens aan, mompelt iets onverstaanbaars en zet zijn weg boos verder.
Nog een 50-tal keiharde meters hoger zien we uiteindelijk de gebouwen van het High Camp verschijnen… zucht!
Deze locatie is het verzamelpunt van zeer veel trekkers. Iedereen komt hier samen om de volgende ochtend heel vroeg de oversteek te doen. Om de scherpe en gevaarlijke winden te vermijden die rond 9 uur zouden opsteken moet er voor 6 uur en in het stikdonker vertrokken worden.
- Thorong High Camp
Heerlijk in het (ijskoude) zonnetje
High Camp … rip-off!
In dit High Camp wordt nog eens pijnlijk duidelijk hoe ongewenst kampeerders hier zijn. We worden er geconfronteerd met heuse maffiapraktijken.
Nawang, onze gids, meldde zich aan de receptie in het hoofdgebouw om voor ons een kamer vast te leggen. Omwille van de dikke sneeuw en de barre weersomstandigheden blijkt kamperen op dit ogenblik gewoon onmogelijk en er zijn nog meerdere kamers vrij. Wanneer hij even later terugkomt zien we meteen aan zijn gezicht dat er iets niet naar zijn zin is. De uitbater vraagt maar liefst 1500 Rp per persoon wat dus neerkomt op 3000 Rp per dubbele kamer!
Vermits wij dit moeilijk kunnen geloven begeven we ons zelf naar het hoofdgebouw. Aan de receptie lezen we op een bordje dat de tarieven voor een dubbele kamer … 350 Rp bedragen, oftewel 175 Rp per persoon. Dit lijkt ons niets minder dan een forse rip-off en we vragen om de chef te spreken.
Toeristenval
De staff blijkt bovendien zeer onvriendelijk en we worden bot en nors te woord gestaan als ze vernemen dat we niet akkoord gaan met hun beleid. “Jullie zijn niet verplicht om zoveel te betalen, ga gewoon ergens anders logeren!” Hmm, da’s niet zo simpel op 4.850 m waar zij het absolute monopolie hebben…
De chef steekt het verhaal af dat we elders ook al eens hoorden. Hij beweert inkomsten mis te lopen omdat wij onze eigen keukenploeg mee hebben en dus niets in zijn restaurant zouden verteren. Dit klopt niet helemaal want het restaurant in het hoofdgebouw is best wel een gezellige boel en dus wordt er wel degelijk iets genuttigd door ons. Om ons dan bijna tien keer de normale kamerprijs af te troggelen is voor ons onaanvaardbaar. We blijven van ons afbijten en dreigen dit te melden aan Lonely Planet. Blijkbaar helpt dit want de chef roept ons opeens terug bij hem. Hij vermindert de prijs met 500 Rp per persoon op voorwaarde dat we geen kritiek gaan schrijven over zijn zaak. We betalen dus 2000 Rp voor een dubbele kamer, nog steeds veel te veel en onrealistisch maar verder geraken we niet met dit individu.
Het Annapurna Circuit en vooral het Thorong High Camp dreigt één groot circus te worden en de massa’s trekkers die hier overnachten maken het niet tof meer. We vernemen dat je hier in het trekkingseizoen (oktober/november) bij gebrek aan bedden zelfs op de vloer van het restaurant moet slapen, bijna als sardines in een blikje dus.
Drukte op Thorong La
We verwachten morgenvroeg de tocht naar de Thorong La ‘in processie’ te gaan doen, en dan is het nog niet eens hoogseizoen.
Ik mag er niet aan denken om hier in oktober/november terecht te komen. Alle lodges zijn nu al volzet en er blijven tot laat in de avond nog steeds trekkers toe te komen. Deze rip-off heeft ons doen overwegen om vanaf Muktinath enkel nog lodges te gaan gebruiken en een deel van het team (waaronder de keukenploeg) naar huis te sturen. Vermits kampeerders overal afhankelijk zijn van een keuken en een camping komen we telkens in minder leuke lodges terecht en moeten we bovendien veel te veel betalen omdat we er zogezegd weinig of niets consumeren.
Gelukkig blijft onze crew er met de volle motivatie voor gaan.
Onze sympathieke chef-kok
Interessante combi van chocolade-croissant met zalm en bonen
Het Annapurna Circuit ligt bedolven onder de toffe lodges waardoor het kamperen er een beetje belachelijk voorkomt. We zouden dus perfect verder kunnen met onze gids en een paar dragers.Het is dan echter wel zeer belangrijk dat wij erover waken dat iedereen het afgesproken salaris zal ontvangen. Zij die vroeger naar huis gestuurd worden, mogen daar door onze beslissing financieel vanzelfsprekend niet onder lijden.
We vragen Nawang om dit morgen met GST te bespreken.
Hoe je het ook draait of keert, het is in elk geval goedkoper om in een lodge te overnachten en zelf je maaltijden te kiezen.
Routegegevens
Hoogteprofiel (Garmin GPSmap)
Meer uit Azië…
Maleisisch Borneo: Beklimming van Mount Kinabalu (7)
Vissen met de aalscholvers in Dali
Phu en Nar trek: Kagbeni tot Tatopani
4×4 roadtrip Tibet : Terug naar Lhasa
Maleisisch Borneo: Kota Kinabalu en Kota Belud (4)
Xijiang, dorp van de 1000 families