De grootste rododendronwouden ter wereld zijn te vinden in Nepal. En uitgerekend in april staan ze volop in bloei. Dan mogen Ghorepani en Tadapani in geen geval op je lijstje ontbreken.  En als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt pikken we natuurlijk ook het natuurfenomeen op Poon Hill mee, de spectaculaire zonsopgang.

Dag 18 : Tatopani – Ghorepani

Na een nacht met weinig slaap staat er vandaag alweer een lange trek op het programma met een steile klim van meer dan 1.600 meter tot Ghorepani.

Mentaal is dit weer een beetje aanpassen, want de voorbije dagen verliepen vrij relaxed. Je lichaam begint stilaan te aanvaarden dat het einde van de tocht in zicht is en daarmee ook de zwaarste stukken. Dat valt dus even tegen…
Het is nevelig en het zicht op de Dhaulagiri en de Nilgiri is niet goed. Het is een vermoeiende tocht met heel veel lange en steile stukken, vaak trapsgewijs.

Het groene landschap met zijn mooie terrasvormige velden en vriendelijke mensen maakt echter veel goed. De dorpjes die langs deze velden liggen zijn stuk voor stuk zeer attractief.
We verlaten al kort na ons vertrek de Kali Gandaki vallei en wandelen de Ghar Khola vallei binnen waar Shikha het eerste dorpje is wat we doorkruisen. Intussen krijgt mijn linkervoet het zwaar te verduren en moet ik de scherpe pijn van een enorme blaar verbijten. We besluiten door te stappen tot Chittre omdat we eerder vernomen hebben dat er een Belgische studente verpleegkunde aan het werk zou zijn in de EHBO-post. Hopelijk kan zij mijn lijden een beetje verlichten.

Prachtige Rododendronwouden tussen Tatopani en Ghorepani

Even voorbij Shikha dienen de eerste Rododendron-bomen zich aan. Al sinds de voorbereidingen van onze reis wisten we dat de Rododendrons in het gebied tussen Tatopani en Ghorepani tot de mooiste ter wereld behoren en dit is niet overdreven.
We zitten in het midden van het bloeiseizoen… Nepal op zijn mooist!

De pijn van de blaar onder mijn grote teen wordt ondertussen niet lang houdbaar meer en we zijn al meer dan vijf uur aan het stappen.  Ik ben dolgelukkig als we uiteindelijk Chittre bereiken. We vinden de sympathieke verpleegster in haar verblijf, de New Dhaulagiri Lodge die langsheen onze route ligt. Er ligt een mooie grote tuin voor de lodge en we profiteren van de situatie om hier even in het zonnetje uit te rusten en een hapje te eten.  Mijn opengescheurde blaar wordt op een voorzichtige maar professionele manier verzorgd en ingetaped zodat ik de rest van de tocht (bijna) pijnloos kan verderzetten.  Het is nog een dik uur wandelen naar onze eindbestemming Ghorepani.

Niet ver voorbij Chittre komen we in een waar paradijs terecht. Onze monden vallen open van verbazing als we de immense Rododendronwouden binnenstappen.

De kleurenpracht houdt niet op

Ik had er al vaak over gelezen, maar toch had ik er een fout beeld over want ik had geen flauw vermoeden dat een Rododendron zo reusachtig groot kon worden. Ik weet niet waar eerst kijken en alle groepsleden worden er zowaar stil van. De route van Tatopani naar Ghorepani is zeer bekend omwille van deze kleurrijke wouden. Ondanks de zware klim en het feit dat we weer op grotere hoogte terechtkomen (+2.500 m) worden de pijn en de vermoeidheid naar de achtergrond verschoven en genieten we ten volle van de prachtige landschappen waarin zowat alle heuvelflanken gedomineerd worden door een kleurentapijt in verschillende tinten rood en roze.

Ghorepani

… ligt op ongeveer 2.750 m hoogte en het is niet te verwonderen dat dit dorp een trekpleister voor trekkers is. Meer dan 20.000 per jaar. Het dorp op zich heeft bijna niets te bieden, uitgezonderd een hele reeks lodges en winkeltjes, maar het is wel de uitvalsbasis naar het populaire Poon Hill, één van de bekendste plekken om de zon te zien opkomen en een fenomenaal uitzicht te bekomen op de mooiste bergen ter wereld, o.a. Dhaulagiri, Annapurna I en South, Machhapuchare, enz…

Na wat rondzoeken kiezen we uiteindelijk voor de ‘Hungry Eyes Lodge‘ omwille van de bijzonder gemoedelijke en prettig gestoorde gastfamilie. Er worden veel grapjes gemaakt en de lachspieren krijgen het flink te verduren hier. Het is een charmante plaats waar we een ‘thuiskomen’ gevoel krijgen.  De kamers zijn zeer basic maar volstaan : 300 Rp voor een dubbele kamer met douche (100 Rp zonder douche).
Er is geen WIFI en telefoon voorhanden. Voor internet of telefonie moet je naar een souvenirshop een beetje verderop maar dan moet je wel geduldig in de wachtrij staan aan te schuiven. Inbellen gebeurt nog via een primitieve ‘dial-up’ modem.
Samen met ons verblijft er nog een Duits koppel in de lodge. Zij maken een wereldreis van één jaar en hebben hiervoor allebei hun job opgezegd.
Het wordt een zeer gezellige avond met een heerlijke maaltijd.

Dag 19 : Ghorepani – Poon Hill – Tadapani – Chule

Poon Hill

Vandaag staat één van de grootste natuurlijke attracties van Nepal op het programma … Poon Hill. Hier moet je zijn als je zon wil zien opkomen van achter de bergmassieven, maar dan moet je wel om 4u30 uit de veren, want de steile wandeling naar de top (3.190 m) duurt ongeveer een uur.  Overslapen is quasi onmogelijk want zowat elke buitenlander die zich in Ghorepani bevindt komt op hetzelfde tijdstip op straat en dit zorgt voor een lawaaierige drukte.

Het is ijskoud bij de start en het wordt meteen duidelijk dat we in processie naar boven zullen trekken, iedereen met zijn eigen lampje op het hoofd want het is stikdonker op het pad. Vlak voor het echte klimwerk begint komen we aan een hokje waar een man het entreegeld incasseert : 60 Rp per persoon.
De lange rij worstelt zich gestaag naar boven waarbij er natuurlijk altijd weer individuen zijn die denken dat ze het spektakel gaan missen en de tragere stappers dan maar met wat duwwerk opzij dwingen.

Groepstrance bij opkomende zon

Bovenop de heuveltop van Poon Hill komen we op een grasvlakte terecht met in het midden een uitkijktoren. Onder de toren bevindt zich een tea-house waar je kan genieten van een tas hete thee, koffie of chocomelk terwijl je op de zon wacht. De toren is al volzet als wij arriveren dus zoeken we ons een plekje op het gras. Honderden toeschouwers keren het gezicht naar het bergmassief waarvan de toppen heel geleidelijk aan beginnen te gloeien. De zon komt eraan.

Door de massa wordt er bijna een mystiek gevoel gecreëerd en het is best een gezellige boel. Sommige koppeltjes wisselen verliefde blikken uit of houden elkaar vast in een innige omhelzing. De romantiek is niet ver weg hier.
De silhouetten van de imposante reuzen worden stilaan uitgelicht : Machhapuchare, Annapurna I, Annapurna South, Nilgiri, Dhaulagiri, … Helemaal onderaan ligt de Pokhara vallei te pronken en rondom ons komen de kleurrijke Rododendrons in het gouden licht van de ochtendzon helemaal tot hun recht. Wat een hallucinant schouwspel !

We verblijven ongeveer 1,5 uur op de top en mijn fototoestel krijgt maar weinig rust. Daarna keren we voldaan terug naar onze lodge waar onze geweldige gastvrouw alvast heeft gezorgd voor een overheerlijk ontbijt. We gaan de warme familiesfeer van de Hungry Eyes lodge missen.

Tadapani / Chule

Meteen na het ontbijt laten we Poon Hill achter ons en vertrekken we naar Tadapani. Het wordt alweer een zware klim met veel trappen, steil bergop gedurende 1,5 à 2 uur.

De omgeving wordt gelukkig nog steeds versierd door enorme Rododendronwouden. De kleuren rood, roze en paars overheersen overal waardoor een heuse sprookjessfeer ontstaat. De keerzijde van de medaille is de overal aanwezige stroom toeristen, de ene al wat luidruchtiger dan de andere. We komen zelfs een stel headbangers tegen die het geweldig vinden om hun metal keihard door de speakers van hun walkmans te laten dreunen zonder ook maar een greintje respect voor de andere wandelaars.  Of wat te denken van de zielige toeristen die de bloemen plukken om ze dan weer achteloos weg te gooien.
We proberen dan maar wat afstand te houden om toch een beetje rust terug te vinden in deze prachtige natuur.

Tadapani blijkt enkel te bestaan uit een tiental primitieve lodges. Ze zijn allemaal volzet op een enkele dubbele kamer na en we vinden de sfeer er niet bepaald gezellig. We besluiten om dit oord achter ons te laten. ‘Wegvluchten’ is beter uitgedrukt.

Chule, Mountain Discovery Lodge

We trekken ongeveer 45 minuten verder naar beneden tot we in Chule terechtkomen. Onze blikken vallen meteen op de indrukwekkende locatie van de ‘Mountain Discovery Lodge‘. Het uitzicht is fenomenaal en ondanks het feit dat ook deze bijna volzet is, is het er véél rustiger vertoeven. De enorme, groene tuin met zitbankjes en tafeltjes biedt meer dan genoeg ademruimte. Een triple room met gemeenschappelijke douches kost 300 Rp. Er is gelukkig wel warm water.

Ik begin stilaan genoeg te krijgen van het overdrukke Annapurna Circuit. We gaan proberen om vanaf morgen – in overleg met onze gids – de trail gedeeltelijk te ontvluchten via Chhomrong en Jhinu.

Onze lodge heeft een gezellige bar waar ‘s avonds ook de lokale bevolking zich komt amuseren. Muziekinstrumenten en slagwerk wordt bovengehaald en lang duurt het niet alvorens een zang- en dansfestijn ontstaat. Het wordt één van de gezelligste avonden van de trek en een stuk na middernacht kruip ik met een brede glimlach in m’n slaapzak. Ik droom van de heerlijke zonsondergang op Poon Hill.