Op deze etappe genieten we van de spectaculaire natuur in Haines, krijgen we de middernachtzon te zien boven het bevroren Kathleen Lake, vliegen we met een Cessna boven Kluane National Park, ontmoeten we een Grizzly op Sheep Mountain en steken we eindelijk de magische grens met Alaska over.

Wildlife spotten

Voor we afzakken naar Haines Junction maken we nog een omweg via de Klondike Loop naar Lake Laberge, ongeveer 20 km ten noorden van Whitehorse. Het meer is in feite een verbreding van de Yukon rivier en biedt geweldige uitzichten.

Na het korte bezoekje aan het prachtige meer keren we terug en gaan we de Alaska Highway op richting Haines Junction. Op zo’n 200 m voor onze camper komen plotseling twee wolven uit de bossen tevoorschijn en steken de snelweg over om in de tegenoverliggende weiden te verdwijnen. We parkeren de camper en maken met de telelens in de aanslag een korte wandeling in een poging nog een glimp op te vangen van de dieren, maar dat leverde helaas niets meer op.
Verderop maakt een groepje grazende Elken (of Wapiti’s) het weer goed.

We maken een stop aan de Takhini River Valley Viewpoint (borden met info over de Takhini Burns in 1959 waarbij 629.058 ha bos afbrandde). De sporen van de immense brand zijn nog zeer goed te zien. Jonge vegetatie is echter bezig het gebied weer in te nemen.

Het is ook de moeite waard om verderop een zijwegje rechts in te slaan naar Aishihik Road richting Aishihik voor een korte wandeling aan een idyllisch meertje.
Eenmaal terug op de Alaska Highway wordt ons een magnifiek panorama geboden over de Kluane Range Icefields.
Rond 13.30 uur bereiken we Haines Junction met zijn 811 inwoners. We brengen een bezoek aan het information center en laten ons adviseren om een hapje “smoked salmon” te nuttigen in de Village Bakery. Het blijkt een zeer lieflijk stadje te zijn.

Haines : de natuur op zijn best

Na de innerlijke mens tevreden te hebben gesteld gaat de rit verder over de Haines Highway richting Haines. Ik ben zelden zo onder de indruk geweest van een brok pure natuur. De Haines Highway is een uitermate scenische route !!

Het uitzicht door de achterruit van onze camper doet me denken aan een prachtige screensaver op mijn computer.
Het weer is prachtig en we besluiten eens uitgebreid de benen te strekken met een hike van twee uur op de Rock Glacier met zicht op Dezateash Lake.

De middernachtzon boven Kathleen Lake

Onze eindbestemming voor vandaag is het bevroren Kathleen Lake. De camping is gesloten, maar het is toegelaten om er te overnachten. We zijn er helemaal alleen en ik word helemaal stil van het adembenemende uitzicht. Er schijnt een aangenaam zonnetje en het wordt tijd onze stoeltjes eens buiten te zetten en een flesje wijn open te trekken.

Die avond tijdens een wandeling langs de oevers van het meer zijn we getuige van een zeer trage en spectaculaire zonsondergang boven het meer, rond 23 uur.
Er waait een ijskoude noordenwind over het bevroren meer en er ligt een dik pak sneeuw maar dit houdt ons niet tegen om een fotoshoot te plannen.

Helemaal donker wordt het niet die nacht…

Flightseeing over het Kluane National Park

Het vertrek aan Kathleen Lake valt me zwaar. Het is één van die typische plaatsjes waar je een stuk van je hart achterlaat…

Vandaag staat het Kluane National Park op het programma. Het is één van de meest ontoegankelijke en dus meest ongeschonden gebieden van Canada. Er zijn vrijwel geen wegen die tot in het park leiden. Er wordt aan toeristen de mogelijkheid geboden om toch een groot stuk van het park te bezichtigen… vanuit de lucht. Na grondig overleg besluiten we dat we dit wellicht maar één keer in ons leven gaan meemaken en dat we er dus best maar voor gaan.

Er zijn verschillende vluchten waaruit je kan kiezen. De grandioze Kaskawulsh Glacier is een attractie op zich, dus kiezen we voor een vlucht met een Cessna van één uur die ons over de gletsjer leidt. Het is de kortste en de best betaalbare vlucht: Kaskawulsh, South Arm & Lowell.
Kostprijs: 320 C$ per persoon (prijsupdate 12 jan 2024).
Vroeg reserveren is de boodschap. We kunnen nog mee om 18.20 uur vanavond.

Meer info bij Kluane Glacier Air Tours

… maar eerst nog even hiken op de Auriol Trail

We hebben zin om die dag een stevige trekking te ondernemen. Hiervoor gaan we eerst te rade in het Visitor’s Centre. Het personeel waarschuwt ons voor ontoegankelijke ondergesneeuwde paden. Ze denken dat de Auriol Trail (15 km, gemiddelde zwaarte) wel haalbaar zou zijn, doch dit zou later een zware vergissing blijken.

Enorme sneeuwmassa’s verhinderen ons de loop te voltooien. We zijn amper halverwege als we genoodzaakt worden terug te keren. De tocht is loodzwaar omdat het lopen over sneeuwlagen van pakweg een halve meter dik, waarin je voortdurend wegzakt, een zware tol heft op onze fysiek en humeur.  Eerst lachen we ons om beurten een breuk als de andere tot over de knieën wegzakt in de sneeuw maar dat lachen verandert al heel snel in pure frustratie.

Na ongeveer 5 uur ploeteren geraken we totaal uitgeput en doorweekt terug aan de camper. Het uitzicht op de Kluane Range is en blijft echter ronduit indrukwekkend.

Smetteloos witte Kaskawulsh gletsjer

Onze vlucht naar de Kaskawulsh gletsjer vertrekt omstreeks 18.20 u. Het uitzicht is fenomenaal, spectaculair, onbeschrijfelijk. De lucht is perfect blauw en we worden stil van de ongerepte schoonheid van het park. De piloot Neil is een sympathieke jonge kerel uit Vancouver. Hij bevestigt ons nog eens hoeveel geluk we wel hebben om een vlucht te kunnen meemaken met dit weer.
Vanuit de hoogte krijgen we een Grizzly te zien die in een riviertje aan vis probeert te geraken.

Die avond stellen we onze camper op in het Kluane RV Park, niet bepaald het mooist gelegen maar noodzakelijk omdat we elektriciteit nodig hebben voor de batterij.

Sulphur Lake is normaal gekend voor zijn grote vogelpopulatie en ook beren die er vissen. Het meer ligt helaas dichtgevroren zodat er geen dieren te zien zijn.

Bezoek aan een spookstadje

We trekken verder en brengen een kort bezoekje aan Silver City (ghost town). Rond 1903 werd goud ontdekt ten oosten van het Kluane Lake wat meer dan 2000 hoopvolle goudzoekers op de been bracht. Ze groepeerden zich en zo ontstond de mijnnederzetting ‘Silver City‘. Helaas werd er bitter weinig goud gevonden en de meeste goudzoekers verdwenen alweer binnen het jaar.

Gedurende deze kortstondige goldrush werd een karreweg gelegd tussen Whitehorse en Silver City. Langsheen deze karreweg zou later de legendarische Alaska (Alcan) Highway komen te liggen.

Oog in oog met een Grizzly op Sheep Mountain

Een van de beste locaties om Dall schapen te kunnen zien is Sheep Mountain. Je kan er een stevige wandeling maken van een dikke vier uur waarbij je vrijwel zeker de prachtige witte schapen in hun natuurlijke habitat kunt bewonderen.

Een herdenkingsteken ter nagedachtenis van een jonge vrouw die door een jonge mannelijke Grizzly werd aangevallen en stierf maakt ons even stil. We zijn in ‘Bear Country’ en soms is het nodig om weer eens met de voetjes op de grond te komen en de realiteit onder ogen te zien.
We hebben veel geluk als we twee rammen treffen die vlak in onze buurt komen. Het levert prachtige foto’s op.

Op de terugweg kruist een volwassen Grizzly ons pad op amper 30 meter afstand.  De enorme beer komt opeens uit het struikgewas tevoorschijn, blijft in het midden van het pad staan en kijkt ons nieuwsgierig aan.  Dat is even schrikken! Mijn hersenen slaan op hol en proberen in fracties van seconden alles naar boven te halen wat ik ooit over Grizzly’s las en zag. Blijven staan of gaan lopen … stil blijven of lawaai maken … wij weten het niet en de beer schijnt het ook even niet te weten. De seconden lijken minuten. Uiteindelijk lijkt het beest niet onder de indruk van onze verschijningen want hij draait zijn achterwerk naar ons toe en wandelt rustig verder het bos in. Dat was het dan.

We hadden onze fototoestellen om onze nek hangen, maar niemand van ons kreeg het in zijn hoofd om de camera in de aanslag te nemen voor de foto van het jaar. Hoe spijtig is dat… We beklagen het ons nog want wie gelooft dit verhaal nu zonder fotografisch bewijs, nietwaar ?

In elk geval pakt niemand mij zo’n herinnering nog af, al kreeg ik Alzheimer.
We brengen het gebeuren ter kennis van de park rangers zoals de reglementen het vragen. Zij weten immers graag waar de dieren zich ophouden.

De Alaska Highway blijft boeien

De Alaska highway blijft adembenemend mooi als we Kluane National Park verlaten langs de oevers van het Kluane Lake (meer dan 80 km lang). De weg kronkelt zich in talrijke bochten langs het meer en af en toe is hij in een niet al te beste staat, vooral in de buurt van Destruction Bay en Burwash Landing.

We besluiten om de nacht door te brengen op een overheidscamping (Lake Creek) op 81 km van Beaver Creek (grens met Alaska), omwille van de prachtige ligging.

Het is af en toe kiezen tussen de comfortabele – soms noodzakelijke – hookups in het gezelschap van andere RV’s of een paradijselijk groene kamping in volle natuur maar zonder enige voorziening (uitgezonderd toiletten, die overigens overal even proper zijn).
De camping is helemaal leeg en we kunnen dan ook in volle vrijheid de mooiste plaats uitkiezen, vlak bij een kabbelend riviertje met dik besneeuwde oevers. De stilte is overweldigend. Het daglicht ook. Om 23 uur is de zon nog steeds volop zichtbaar. We moeten de camper helemaal verduisteren om toch een beetje een normale ‘nacht’ te kunnen doorbrengen.

De trip gaat verder langs de Alaska Highway naar Beaver Creek, een dorpje vlak bij de grens met Alaska dat een 150 tal inwoners telt. Een volwassen vrouwelijke eland besluit om vlak voor onze camper de weg over te steken. Het beest is duidelijk niet onder de indruk van onze aanwezigheid en neemt zijn tijd.

De grens met Alaska

En dan bereiken we de magische grens met Alaska.
Onze camper en de inzittenden worden aan een inspectie onderworpen maar dit levert geen noemenswaardig oponthoud op. Er is geen controle op voedingsmiddelen.

Net over de grens komen we een benzinestation tegen met een groot bord langs de weg waarop te lezen is dat hun brandstof goedkoper is dan in TOK. We besluiten dan ook om er van te profiteren. Later zal echter blijken dat het misleidende reclame is.

We brengen een bezoekje aan het Visitors Center in het Tetlin National Wildlife Refuge en plannen vervolgens een wandeltochtje naar het rustieke Hidden Lake. Het meer heeft zijn naam niet gestolen want het duurt een uur alvorens het voor onze ogen opdoemt. De omgeving nodigt uit om te relaxen en dat doen we dan ook.

In het plaatsje Tok stellen we vast dat de fuel goedkoper is dan aan de grensovergang… damned.

We brengen een bezoekje aan de Burnt Paw giftshop waar heel originele dingetjes te koop zijn. De uitbaters zijn zeer vriendelijke, praatgrage mensen. Volgens een oude Lannoo gids houden zij dagelijks een Husky demonstratie naast het postkantoor. De vrouw vertelt ons zichtbaar geërgerd dat de verzekeringsmaatschappijen de premies onbetaalbaar hebben gemaakt, zodat ze met hun populaire activiteiten zijn moeten stoppen. Maar ze verkopen nog wel steeds Husky puppies. In de kennel zijn twee schattige pups te bewonderen, een witte en een zwart/grauwe. Het zijn prachtexemplaren.

‘s Avonds gaan we dineren in Fast Eddy’s Restaurant.  Ze adverteren heilbot, zalm, enz… Ik heb wel zin in een portie verse vis want we zijn immers in Alaska, niet ? Helaas, eenmaal binnen krijg ik snel spijt. De ‘Captains Dish’ valt zwaar tegen. Alles is namelijk zwaar gefrituurd en het vet druipt er af. Een onaangename en opgeblazen maag is het resultaat.

We overnachten in de Tundra Lodge and RV Park ten westen van Tok. Het is een aangename kampeerplaats met 78 ruime, beboste plaatsen, inclusief hookups.