Cap de Blanc-Nez, langs strand en velden
De indrukwekkende Cap de Blanc-Nez is voor velen de heilige graal aan de Opaalkust. De gigantische witte krijtrotsen tonen zich op hun best in de vroege avond als de zon richting de horizon afdaalt. In afwachting van dit ‘gouden uurtje’ maken we eerst een stevige wandeling van 12 km tussen Escalles en Wissant, deels langs het strand, deels door het binnenland. In dit verslag toon ik jullie de hoogtepunten met als kers op de taart de zonsondergang aan de Cap de Blanc-Nez.
Startpunt: parking Cap Blanc-Nez ten noorden van Escalles
Op amper 1 kilometer ten noorden van Escalles ligt langs de D940 de parking Cap Blanc-Nez. Van daar wandel je in een paar minuten naar de obelisk op het hoogste punt. Omdat de plek zo gemakkelijk bereikbaar is hou je er in het hoogseizoen best rekening met een aanzienlijke stroom toeristen. De parking kan al snel volzet raken.
Naar mijn ondervinding wordt het tegen de avond aan een stuk rustiger. Eigenaardig want zonder de minste twijfel is dit het ideale moment om te profiteren van het ‘gouden uur’ (het uur voor de zon achter de horizon verdwijnt). Het zachte zonlicht verandert dan de witte krijtrotsen in een adembenemend kunstwerk.
Maar zo ver is het nu nog niet. We kiezen er voor om eerst een stevige wandeling te doen en straks terug te keren voor het natuurlijk schouwspel onderaan de kliffen.
Vlak bij de parking loopt een kiezelpad naar beneden in de richting van het strand. Maar zoals ik hierboven al schreef is het strand iets voor straks. We volgen het pad dat parallel met het strand loopt, maar wel een dikke 20 meter erboven. Dit maakt dat we bijzonder mooie uitzichten voorgeschoteld krijgen.
Stukje GR128
Dit prachtige pad langs de kustlijn maakt deel uit van de GR128 die in Wissant start, gans Vlaanderen van west naar oost doorkruist en eindigt in de Duitste stad Aken. We volgen het pad parallel met de kustlijn over een afstand van ongeveer drie kilometer.
Ongeveer halverwege bevinden we ons ter hoogte van Le Petit Blanc Nez en stoten we op een bunker die goed verzonken in de kliffen ligt. Je moet al goed uit je doppen kijken om er niet blind voorbij te lopen. Het is de zoveelste getuige uit een dramatisch historisch verleden.
Via een betonnen trap kan je een kijkje binnenin nemen waar graffiti spuiters zich al goed hebben kunnen uitleven.
Terug door de velden naar Mont d’Hubert
Aan het strand van Strouanne, vlakbij Wissant, verlaten we het pad naar links tot we aan de D940 komen. Hier slaan we rechtsaf en blijven de baan ongeveer 500 meter volgen. Het is wel even uitkijken geblazen want er is geen voetpad en hier wordt best wel snel gereden.
We verlaten de baan en slaan links een landbouwweggetje in dat gelukkig niet toegankelijk is voor het gewone verkeer. Het uitzicht op de velden is fenomenaal. De zomer is al een aardig stuk gevorderd en de oogst al op veel plaatsen binnengehaald waardoor het landschap grotendeels geel gekleurd is. De typische ronde strobalen domineren het landschap maar dat maakt het uitzicht er niet slechter op.
Het pad klimt hier gestaag omhoog richting het piepkleine gehuchtje Le Tap-Cul en Haute Escalles.
We lopen er voorbij een uiterst charmante hoeve La Grand’ Maison die een B&B / Chambres d’Hôtes blijkt te zijn, komen dan op de D243 terecht en slaan meteen links de Chemin du Moulin in. De weg wordt genoemd naar een oude molen die volgens een inscriptie in een steen in 1859 werd gebouwd.
De molen werd in de jaren 50 omgebouwd tot een woning en heeft dus geen functie meer.
We volgen de Chemin du Moulin anderhalve kilometer en komen dan in het natuurgebied Les Noirs Mottes terecht waar je spectaculaire panorama’s krijgt op Escalles, het Nauw van Calais en de veerboten die er gebruik van maken. Hier zitten we op een hoogte van zo’n 140 meter.
Intussen zijn we aan het laatste deel van onze wandeling begonnen. De uitzichten op het lager gelegen Escalles, idyllisch neergepland tussen de glooiende heuvels, vervelen nooit. Telkens krijg je weer een andere impressie voorgeschoteld.
Via het hoogste punt Mont d’Hubert (151 m) bereiken we al snel weer de D940 en de parkeerplaats.
Dit is het einde van de wandeling, maar niet het einde van onze prachtige dag. Het mooiste moet eigenlijk nog komen, de fantastische zonsondergang op het strand onder de kliffen.
Heel mooi van streek , al veel gewandeld, we doen het alle jaar, een aanrader
Hey Laurette, dank je voor je reactie.
Voor ons was het de eerste keer, maar inderdaad, zeker voor herhaling vatbaar want er is nog zoveel meer te beleven. Prachtige locatie!