Mullerthal Trail: route 1 (Echternach – Metzdorf – Echternach)

Route 1 van de Mullerthal Trail is een luswandeling van bijna 40 kilometer die je in twee dagen vlotjes kunt stappen. Het startpunt is Echternach, het historisch en cultureel centrum van de regio waar je eerst een dikke kilometer langs de oever van de prachtige Sûre wandelt om dan meteen de bossen in te duiken. Hier opent zich een totaal nieuwe wereld. De typische spectaculaire rotsformaties domineren het landschap dat talrijke mystieke en sprookjesachtige beelden oplevert. De kleurrijke herfst is volgens mij het ideale seizoen om deze prachtige streek te ontdekken.

Etappe 1: Echternach – Metzdorf (18,7 km)

De eerste etappe van de Mullerthal trail is meteen een topper want deze biedt een zeer gevarieerde cocktail van dichte bossen, waanzinnige rotsformaties, weidse velden en prachtige uitzichten op de vallei van de Sûre.

Parkeren

Ik moet toegeven dat ik een beetje nerveus was over de parkeermogelijkheden in de stad. Je kunt als ‘niet-Echternachnaar‘ (zeg je dat zo goed?) immers moeilijk aanvoelen hoe veilig of hoe gevaarlijk het is om je wagen 1 of meer nachten achter te laten. Dat blijkt echter reuze goed mee te vallen. Ik vond een grote en bovendien gratis parking langs de Rue des Bénédictins. Ze is mooi gelegen in een groene en rustige wijk die heel vriendelijk aanvoelt en ‘van horen zeggen’ valt het met de criminaliteit in deze stad nog heel goed mee.
Ik sluit m’n wagen af en controleer nog eens of er geen ‘aantrekkelijke’ zaken in het zicht liggen. Fingers crossed…
Vanaf de parking is het nog geen 5 minuutjes stappen naar de Sûre en daar zie ik al direct het eerste bordje met de bekende rode ‘M’, het logo van de Mullerthal Trail.

Sprookjesachtige taferelen tussen surrealistische rotsen

En zo zit ik dus al meteen op de trail. Het is nog maar 9 uur in de ochtend. Een vroege start is altijd een goed idee omdat het dan meestal een stuk rustiger is en je minder tijdsdruk ervaart. Het is oktober en de dag begint alvast grijs en kil, maar volgens de voorspellingen zou het straks moeten opklaren.
De eerste 1,5 kilometer geniet ik van het kabbelende water van de Sûre aan mijn linkerzijde. Het is een verhard pad en geeft me de gelegenheid om er rustig in te komen en te wennen aan mijn zware rugzak.

Het pad draait na 20 minuten weg van de Sûre en ik steek de Route d’Echternach over. Aan de overzijde zie ik een smalle trail in het bos verdwijnen. Je ziet het padje amper liggen maar je kan niet naast de bewegwijzering kijken. Men heeft hier duidelijk inspanningen gedaan om de trail goed te markeren.

Er hangt een zeer aangename sfeer in het bos en de herfst toont zich op zijn best. De frisse najaarslucht ruikt heerlijk en met de bijzondere mistige omstandigheden erbij voel ik een extra boost opkomen. Het zonnetje onderneemt de eerste voorzichtige pogingen om door het mistgordijn heen te komen.
Het pad kronkelt gezapig omhoog richting het dorpje Rosport.

Al snel doemen de eerste zandsteenformaties op waar Mullerthal voor bekend staat. Sommige rotsen zijn zo hoog en steil dat het lijkt alsof je door een kloof loopt. De paden slingeren ertussen door en achter elke bocht volgt weer een ander decor.
Een aantal van de spectaculairste rotsformaties kregen in de loop der jaren een naam opgeplakt, niet van de officiële instanties maar eerder van lokale bewoners en deelnemers aan excursies. De namen zijn doorgaans erg moeilijk uit te spreken en ze onthouden is voor mij al helemaal tevergeefs. Maar de beelden spreken gelukkig voor zich..

Het is moeilijk te vatten dat deze rotsen meer dan 250 miljoen jaar geleden nog tot de zeebodem behoorden. Toen de zee verdween bleven de rivieren stromen en sneden ze het landschap uit tot wat het nu is. Eeuwenlange erosie boetseerde surrealistische vormen in het gesteente.
In de schaduw van de rotsen is het altijd heerlijk koel, dus ideaal voor zomerse wandeltochten.

Ruim 5 km en anderhalf uur verder gaat het pad naar beneden en zet ik de afdaling in naar het kleine dorpje Rosport.
Ik laat het dichte bos achter me en bevind me opeens in een weids open landschap met adembenemende uitzichten op velden en de vallei van de Sûre. Nog iets verderop sta ik op een uitkijkpunt en zie ik Rosport verschijnen.

Rosport

Het dorpje met zijn ca. 900 inwoners ligt langs de Sûre. Het staat bekend als de geboorteplaats van de Luxemburgse uitvinder Henri Tudor, pionier op het gebied van accu’s. Het Musée Tudor is een klein museum aan hem gewijd. Ik wandel langs het museum en de kerk van Saint-Michel die vlak bij elkaar liggen.
Rosport is een lieflijk dorpje, in deze tijd van het jaar eerder een slapend dorp want veel activiteit is er niet te bespeuren.

Van zodra ik het dorp achter me laat gaat het pad meteen weer bergopwaarts en wisselt het landschap af tussen bossen, glooiende velden en rotsformaties. Ik kijk nog een laatste keer neer op Rosport en stap verder richting eindpunt Moersdorf dat ongeveer 10 kilometer verder op mij ligt te wachten.

20 minuten verder valt mijn oog op een niet mis te verstaan waarschuwingsbordje met het opschrift ‘STOP! LEBENSGEFAHR’. Ik sta blijkbaar voor de ingang van een donkere grot. Veel info is er niet te rapen over deze plek, maar natuurlijk zijn er altijd wel waaghalzen te vinden waarop dit soort bordjes een averechts effect heeft en die net wèl de grot betreden. Zo krijg ik – eenmaal terug thuis – enkele foto’s onder ogen van de binnenzijde van de grot waarop te zien is hoe rotte houten balken ingestort zijn of op het punt staan in te storten. Het ziet er uit alsof de grot ooit toegang verschaf tot een soort mijn of zoiets.

Girsterklaus Kapel

Ongeveer halverwege deze eerste etappe valt het me op dat ik nogal wat kapelletjes tegenkom onderweg. Ik wist toen nog niet dat deze de voorbodes waren van nog iets groters.

Tot er opeens een veel grotere kerk/kapel opdoemt. Het blijkt om de Girsterklaus Kapel te gaan, in de 14e eeuw gebouwd op nog oudere fundamenten.
Het is de oudste bedevaartplaats van de Heilige Maagd Maria binnen Luxemburg.
Het gebouw zou vrij toegankelijk moeten zijn voor het publiek, maar tot mijn grote spijt sta ik voor een gesloten deur.
Er bevinden zich uitstekend onderhouden toiletten in een apart gebouw en er is de mogelijkheid om je watervoorraad aan te vullen met fris drinkwater.

Na een snelle snack en een drankje gaat het verder zuidwaarts en na het oversteken van de Rue Principale (370) verandert het landschap meteen weer in een sprookjeswereld waar ik me telkens opnieuw vergaap aan de waanzinnige, soms onrealistische schoonheid van de herfst in deze regio.

Er moeten vervolgens twee kleine bergstroompjes overgestoken worden maar dat vormt geen enkel probleem omdat de waterstand erg laag is en er voldoende grote keien liggen waarover je gemakkelijk kunt stappen.
Eerst is er de Girsterbaach waar je over moet. Een half uurtje later volgt dan de Girstergriecht. Maar wat een heerlijke plekjes zijn dit!

Metzdorf – Camping DeuLux (D)

De onnoemlijk mooie laatste kilometers deden me vergeten hoe mijn voeten er aan toe waren. De pijn begint sterk toe te nemen naarmate ik Moersdorf nader, wat eigenlijk het eindpunt van de eerste etappe zou moeten zijn. Maar ik moet nog op zoek naar een kampeerplek en die vind ik niet meteen in Moersdorf.
Via Google Maps vind ik twee campings aan de overzijde van de Sûhr in Metzdorf net over de grens in Duitsland dus. Mijn rugzak begint me parten te spelen en allerlei pijntjes komen opzetten. Ik sleep mezelf over de brug en kom in Metzdorf terecht. Daar is een grote camping ‘Alter Bahnhof’ maar de moed zakt me helemaal in de schoenen als ik merk dat deze gesloten is.
Enkele honderden meters terug is er nog een heel kleine camping, DeuLux genaamd, vlak aan de Sûre. Ook die is helemaal verlaten maar ik vind een telefoonnummer en krijg er een zekere Samuel aan de lijn die me bijzonder vriendelijk te woord staat en mij graag verwelkomt in zijn privé-woning aan de overkant van de straat. Wellicht zie ik er erg meelijwekkend uit want ik krijg iets te drinken en hij geeft me meteen de sleutel van de sanitairblok. Ik betaal hem het normale tarief voor een tentplekje. DeuLux blijkt een zeer kleinschalige (eigenlijk niet commerciële) camping maar de uitbater is super meelevend, spontaan en hulpvaardig.

Camping DeuLux
Uferstraße 29, Metzdorf (D)
+491622589124

En zo eindigt de eerste etappe van de Mullerthal trail voor mij toch nog relatief goed, helemaal in mijn eentje op een verlaten camping.
Het werd wel een koude en vochtige nacht want er kwam later flink wat mist opzetten. Maar vermoeid als ik was viel ik als een blok in slaap in mijn warme donzen slaapzak.

Routedetails en GPX track

Etappe 2: Metzdorf – Echternach (20,8 km)

Deze tweede etappe is meteen de laatste van route 1 en brengt me via het natuurreservaat Déiwelskopp, Mompach en Herborn weer terug naar Echternach.
Het wordt iets minder ruig en spectaculair als gisteren, maar daarom niet minder gevarieerd en interessant.

Metzdorf / Moersdorf

Ik voel me goed uitgeslapen als ik deze ochtend uit mijn slaapzak kruip. Mijn tent is kletsnat vanwege de mistige en koude nacht en er heeft zich binnenin erg veel condensatie gevormd. Na een snel ontbijtje en een verkwikkend tasje koffie ben ik rond half negen helemaal gepakt en klaar voor de tocht.

Ik wandel eerst op mijn gemak door Metzdorf aan de Duitse kant en steek dan de Sûre weer over via de voetgangersbrug naar Moersdorf in Luxemburg. Ik heb de indruk dat iedereen nog ligt te slapen want er is nergens ook maar iemand te bespeuren op straat. Net als gisteren hangt er nog veel mist maar het zou snel moeten gaan opklaren.

Natuurreservaat Déiwelskopp

Meteen na de brug krijg ik een pittige klim voorgeschoteld. Het gaat steil omhoog naar het natuurreservaat Déiwelskopp tot ik op een soort plateau beland met indrukkend uitzicht over de vallei. Het landschap draagt nog sporen van vroeger: terrassen en droge muurtjes herinneren aan vroegere landbouw- en wijnbouwactiviteiten. Door de arme, droge kalkbodem werden deze activiteiten opgegeven en raakten terrassen overwoekerd. Deze zijn intussen waardevolle biotopen geworden.
In de zomer is dit gebied ook bekend voor de ‘Orchideeën-trail’ omdat er wel 12 orchideeënsoorten groeien.

Langs open velden naar Mompach

Na het vermoeiende stukje over het Déiwelskopp plateau wordt het pad drie kilometer lang een heel stuk rustiger en landelijker.
Mompach ligt in een heuvelachtig, glooiend landschap met akkers, weilanden en boomgaarden. De trail loopt door het centrum waar de tijd lijkt stil te staan. Het is geen grote halte waard, maar de charme van het eenvoudige dorpsleven is mooi meegenomen.

Herborn, bijna halfweg

Even voorbij Mompach wandel ik het Honsréck bos in. Persoonlijk vind ik het een stuk minder dan wat ik tot nog toe heb gezien. Geen spoor meer van de bijzondere rotsformaties. Ik volg een breed tweesporig wandelpad en zie dan in de verte het mooie dorpje Herborn in het vizier komen. Het uitzicht over de velden is best wel aangenaam en ik zeg even gedag aan de grazende koeien.

Hierberbësch bosreservaat

Intussen zit ik halverwege de tweede etappe van de Mullerthal trail en gaat het na Herborn weer geleidelijk aan noordwaarts, terug naar Echternach.
Ongeveer een kilometer voorbij Herborn rust ik even uit in een schuilhut aan de rand van het bosreservaat Hierberbësch. Het is een natuurgebied waar geen bosbouw meer plaatsvindt en de natuur dus zijn gang mag gaan. Hier vind je vooral heel veel beuken.
Ook interessant om te weten is dat door dit gebied zo’n 2000 jaar geleden een oude Romeinse weg liep van Altrier naar Wasserbillig. Restanten hiervan zijn hier en daar nog zichtbaar als je goed kijkt, want ze zijn vaak overgroeid door vegetatie.

De Liegebank

Een kleine twee kilometer in het natuurreservaat valt mijn oog op een eigenaardige wegwijzer met het opschrift ‘Liegebank‘. Het is slechts een korte omweg van 100 meter. Ik ben natuurlijk benieuwd wat hier te verwachten is en volg een houten pad tot ik een eenzame zitbank zie verschijnen midden in het bos.
Er is helemaal geen bijkomende info te vinden over dit plekje maar het lijkt aangemoedigd te worden om hier even neer te zitten om uit te rusten of te bezinnen met de rustgevende geluiden van de natuur om je heen. Ik moet toegeven dat het wel werkt… heerlijk.

De laatste loodjes zijn alweer de zwaarste

Na mijn rustieke ervaring op de Liegebank verlaat ik het Hierberbësch bos en zet mijn weg verder in de richting van het Echternach meer. Het eerste uurtje geniet ik van enkele weidse landschappen en prachtige velden, maar dan gaat het opeens een kilometer steil naar beneden. De laatste 400 meter volg ik een holleweg door het bos en die is zo pittig (tot 20%) en glibberig dat ik mijn wandelstokken moet uithalen om mijn knieën niet te overbelasten en mijn balans te helpen houden.

Het meer van Echternach

Meer dan 18 kilometer heb in de benen als ik uiteindelijk het meer van Echternach bereik. Maar ik ben er nog niet want er liggen nog 2 kilometer voor me tot aan de parking.
Het meer werd eind jaren ’70 kunstmatig aangelegd met de bedoeling om meer recreatieruimte te scheppen voor toeristen. Tijdens de werkzaamheden werden restanten gevonden van een Romeinse villa.

Echternach, eindpunt van Route 1

In tegenstelling tot de eerste dag van mijn vertrek neem ik nu een beetje meer mijn tijd om door de straten van Echternach te stappen, maar ik ben geen stadsmens, dus niet veel later hou ik het voor bekeken en bereik ik met een voldaan gevoel de parking. Mijn wagen staat er nog, onaangeroerd.

Ik besluit vannacht te kamperen vlak aan de oever van de Sûre, maar ik voel er weinig voor om morgenochtend opnieuw in Echternach te starten. Ik bestudeer rustig de mogelijkheden en ga morgen niet voor Route 2 zoals aanvankelijk gepland, maar voor Extra Route C (10,2 km).
Dat is nu het grote voordeel van de Mullerthal trail. De vier hoofdroutes en de extra routes overlappen elkaar zodat je niet verplicht bent om de ganse trail in één keer af te lopen. Je kan gerust opsplitsen in verschillende periodes en de route bvb. verderzetten waar je de vorige keer eindigde, of ze gewoon willekeurig door elkaar doen.

ACCOMODATIE:
Campingpark Echternacherbrück
Mindener Straße 18
D-54668 Echternacherbrück
[email protected]
+49 (0)6525-340

Routedetails en GPX track