Wild Atlantic Way: over abdijen, kastelen en kathedralen
Met pijn in het hart nemen we afscheid van het heerlijke schiereiland Dingle om verder noordwaarts te reizen langs Ballybunion, Loop Head en nog zo’n toppertje, de Cliffs of Moher. Onderweg vergapen we ons aan historische restanten van ooit majestueuze kastelen, abdijen en kathedralen.
Ardfert Friary/Abbey
Ja, de tijd vliegt in sneltreinvaart voorbij als je het naar je zin hebt. Met nog vier nachten resterend komt het einde van ons avontuur akelig dichtbij.
Het is een beetje met tegenzin dat we na een heerlijk ontbijt Dingle achter ons laten. Er zijn hier zoveel interessante dingen te beleven dat je er een vakantie op zich van zou kunnen maken.
We passeren rakelings het stadje Tralee, de hoofdstad van het graafschap Kerry, waar we vervolgens gedurende 11 kilometer de R558 volgen tot onze eerste noemenswaardige stops in het dorpje Ardfert dat voornamelijk bekend is voor zijn middeleeuwse abdij en kathedraal.
Dit nationaal monument, een middeleeuwse Franciscaanse abdij, is heel rustig gelegen tussen de groene velden. Druk bezocht lijkt het niet want tijdens ons bezoek kwamen we er geen kat tegen ondanks de toch wel indrukwekkende karakteristieken van het bouwwerk.
De abdij werd ergens in de helft van de 13e eeuw gebouwd en omvat een grote kerktoren, een centrale open ruimte en de restanten van verblijfplaatsen van de monniken.
– Coördinaten : 52.330162, -9.773831
Ardfert Cathedral
Deze prachtige ruine uit de 12 eeuw ligt langs een zijstraat van de R551 en wordt iets drukker bezocht. Het gebouw onderging heel wat veranderingen in de loop der eeuwen. Het is mogelijk om bij de ingang een geleid bezoek te regelen tegen betaling. Je krijgt dan veel historische achtergrondinfo mee.
– Coördinaten : 52.328704, -9.781703
Meer info over Ardfert en zijn historisch erfgoed => http://www.ardfert.ie
Ballybunion castle
Amper een uurtje van Ardfert verwijderd ligt Ballybunion, een oergezellig kuststadje dat in de zomer veel toeristen lokt omwille van het mooie en -naar eigen zeggen – pollutievrije zandstrand en water.
Van hieruit kan je wandelingen maken langs de spectaculaire kliffen.
Verveling is een woord dat in Ballybunion niet bestaat. Er is meer dan genoeg entertainment voor kinderen en volwassenen met talrijke gezellige pubs en restaurantjes, attracties en bezienswaardigheden.
‘s Avonds genieten we van een uitgebreid diner bij McMunn’s langs Sandhill Road, vlak bij de kustlijn. Wanneer de zon ondergaat valt mijn oog vanuit het restaurant opeens op de ruine van Ballybunion Castle dat mooi verlicht wordt door grondspots en het licht van de ondergaande zon tegen een vurige wolkenhemel. Ik vind het een heerlijk fotografisch moment en besluit even naar buiten te lopen voor een paar foto’s.
De ruïne dateert uit 1300. Het is het restant van één van de vele klifforten die het gebied telt maar helaas blijft er niet veel meer over dan een muur.
Bromore cliffs
Heb je even genoeg van al die kastelen en abdijen?
Dit is een goed weggestopt, sereen plekje wilde natuur op amper 2 kilometer van Ballybunion. Vanaf de weg wordt het aan het zicht onttrokken door idyllische grasvelden en weiden met heerlijk geurende, kleurrijke bloemen. Je rijdt het zomaar voorbij zonder te beseffen wat je mist. Sommigen beweren dat de Bromore Cliffs even spectaculair zijn als de wereldberoemde kliffen van Moher maar dat mag je wel met een korreltje zout nemen. Adembenemend zijn ze in elk geval en je zou er spijt van krijgen als je ze niet gezien hebt.
De weilanden die toegang geven tot de kliffen zijn eigendom van boer Mike die ze nog niet zo lang geleden publiek toegankelijk maakte. Je kan je wagen parkeren op het terrein en er staat een automaat waar je voor 5 euro een ticket kunt nemen. Niet foefelen, want de eigenaar staat vaak onopvallend ergens in de buurt op wacht. Het is overigens een erg vriendelijke kerel 🙂
De 5 euro zijn goed gespendeerd want Mike heeft veel moeite gedaan om de kliffen veilig te kunnen bekijken. Het wandelpad leidt langs de rand van de rotsen en is goed afgeschermd waardoor ook kinderen er naar hartelust kunnen ravotten. Hier en daar plaatste hij infoborden met uitleg over de verschillende rotsformaties.
Het schiereiland Loop Head
We reizen verder in de richting van Loop Head, één van de meest indrukwekkende schiereilanden langs de Wild Atlantic Way, maar trekken eerst nog een uurtje uit voor een bezoek aan Carrigafoyle Castle, een rustig gelegen ruïne uit de 15e eeuw.
Ik was zodanig onder de indruk van Loop Head dat ik een afzonderlijk artikel schreef met meer gedetailleerde info en foto’s voor zij die meer willen weten …
Cliffs of Moher
Deze naam zal bij vele actieve reizigers niet onbekend in de oren klinken. Het is een absolute topattractie in Ierland, een beetje op hetzelfde niveau als de Giant’s Causeway in Noord-Ierland. Druk bezocht… héél druk… busladingen vol toeristen, souvenirstalletjes, restaurants, bezoekerscentrum en al wat er bij hoort. Je vindt het leuk of je haat het. In elk geval kan je er niet omheen als je dit juweel van de natuur wil bezoeken.
Omdat dit een vrij uitgebreid onderwerp is heb ik een afzonderlijk artikel geschreven met diepgaandere informatie en meer foto’s.
The Burren, een woest maanlandschap
Dit op het eerste zicht woeste maanlandschap is één van de zes nationale parken in Ierland. Het is een enorm kalksteengebied van maar liefst 300 km2 groot. De westelijke zijde grenst aan de Atlantische Oceaan van de Cliffs of Moher tot aan de baai van Galway. Er rest ons helaas veel te weinig tijd om dit unieke landschap te ontdekken. Gelukkig voert de Wild Atlantic Way ons er een klein stukje doorheen zodat we toch een glimp van het gebied kunnen opvangen.
Het park biedt veel mogelijkheden voor de outdoorliefhebber met heel wat indrukwekkende wandelroutes. Het gebied telt meer dan 80 prehistorische graven uit de IJzertijd.
Voor het bezoekerscentrum moet je vanuit Doolin wel een half uurtje landinwaarts rijden.
Dunguaire Castle
Na de veel te korte kennismaking met The Burren vervolgen we onze weg noordwaarts. We naderen de baai van Galway als we Dunguaire Castle zien opdoemen. We zijn onder de indruk van de prachtige locatie langs een uitloper van de baai.
Het kasteel uit de 16eeeuw, ook wel ‘torenhuis’ genoemd, is een populaire toeristische trekpleister. Niet alleen omwille van de prachtige omgeving maar ook omdat er in het kasteel vaak shows worden opgevoerd die je een beeld geven van het leven uit de tijd van toen.
Je kan vrij rond het kasteel wandelen, maar als je naar binnen wil dan moet je langs de kassa passeren (7,20 euro).
Er is gratis parkeergelegenheid op ongeveer 100 m afstand langs de N67.
Kylemore Abbey, een iconische locatie
Gelegen vlak bij het Connemara National Park moet dit één van de meeste iconische bezienswaardigheden zijn die het land rijk is. We geloven onze ogen niet als we vanaf de parkeerplaats naar de abdij toestappen en we zijn blijkbaar niet de enigen. Talloze toeristen vinden hun weg naar dit unieke neogotische gebouw met Victoriaanse tuin.
In 1868 werd het gebouwd als privé-kasteel om vervolgens in 1920 te worden gekocht door Ierse Benedictinessen die tijdens de Eerste Wereldoorlog door bombardementen hun abdij in Ieper moesten ontvluchten. Ze richtten een internationaal vermaarde kostschool voor meisjes op en restaureerden de abdij. De kostschool sloot de deuren in 2010 maar de nonnen zijn gebleven.
Je hebt meerdere uren nodig om het terrein goed te verkennen maar we hadden er geen 13 euro voor over om het interieur te bekijken want voor deze toch wel hoge prijs mag je slechts een vijftal kamers betreden.
Aasleagh Falls
We volgen de N59 verder oostwaarts en bereiken dan de zuidelijke oever van één van de drie fjorden die Ierland rijk is, Killary Harbour. Helemaal aan het uiteinde van het fjord zien we een wegwijzer met de naam ‘Aasleagh Falls‘.
Het is een pittoreske locatie, perfect voor een korte tussenstop om de benen uit te strekken. De watervallen bevinden zich op de Erriff rivier bijna op het punt waar die in het fjord overgaat.
Nee, verwacht geen 100 meter hoge, daverende natuurfenomenen. Het zijn ‘slechts’ zeer bescheiden maar idyllische watervalletjes in een rustieke setting.
Last but not least … de Turlough Round Tower
Het is de laatste attractiestop voor we definitief doortrekken naar de luchthaven van Knock.
Turlough was een vroege monastieke site die vermoedelijk door St. Patrick werd gesticht in de 5e eeuw. Er is echter niet veel geweten over de ronde toren die ongeveer in de 9e eeuw werd bijgebouwd. Mysteries alom dus, en alleen daarom een bezoekje waard…
Genoeg van kastelen en abdijen … Waar overnachten?
Wij kozen op dit traject deze drie accomodaties:
1. Hilltop B&B – Kilkee
De gastvrouw Teresa is bijzonder gastvrij en trakteerde ons bij aankomst meteen op een tasje koffie met gebak. Hier krijg je tonnen info over de streek en de regio rond Loop Head. Kamers zijn uitstekend onderhouden, gezellig en rustig en je krijgt er een heerlijk ontbijt geserveerd ook.
In het tuintje achter het huis is het ook gezellig zitten met een fenomenaal uitzicht op de heuvel en de zee. Website
2. Doonagore Farmhouse – Doonagore
Een juweeltje langs de Wild Atlantic Way en vlak bij de Cliffs of Moher. Gastvrouw Mary is spontaan, vriendelijk en staat altijd klaar om je alle info te geven over de locatie. Haar man Pat biedt tegen betaling een klifwandeling aan waarbij je professionele uitleg krijgt over het natuurspektakel.
Website
3. Aran View B&B – Spiddal
Goede herinneringen aan deze B&B, gelegen vlak langs de kustlijn. Uitmuntende ontvangst met zelf gebakken cake, koffie of thee. Gezellige publieke zitkamer bij het vuur.
Als je de straat oversteekt kan je meteen naar het rotsige strand wandelen met fantastische uitzichten. We waren er helemaal alleen.
Website
Meer uit Europa…
Faeröer eilanden deel 3: Gjógv, het pareltje van Eysturoy
Herfstkleuren in Bernkastel en Trittenheim
Giant’s Causeway : de legende van Finn McCool
Trollkyrkerundan (Troll’s Church loop): Tiveden nationaal park
Het betoverende Hallerbos
Roadtrip Schotland: Isle of Skye – Speyside