De provincie Yunnan krijgt van mij ongetwijfeld een plekje in de top drie van de meest avontuurlijke bestemmingen in China. Het grenst maar liefst aan vier andere provincies waaronder Tibet en ook nog eens aan Myanmar, Laos en Vietnam. Je vindt er majestueuze berglandschappen, idyllische dorpjes, geweldige rijstterrassen, tempels en heel veel etnische groepen waarvan sommige nog erg geïsoleerd van de beschaafde wereld leven. 
Yunnan is met zijn talloze trails een waar paradijs voor natuurliefhebbers en actieve wandelaars.  De Tiger Leaping Gorge en de Eerste Bocht van de Yangtze rivier zijn er maar een kleine greep uit. 

Een (meerdaagse) trip boeken bij een plaatselijk reisbureau

Het is niet eenvoudig om op eigen houtje in China rond te trekken. Je hebt een behoorlijke dosis flexibiliteit, geduld en reiservaring nodig om op te boksen tegen de erg strakke bureaucratische dienstverlening en vaak haalt men het bloed onder je nagels vandaan. Met Engels alleen geraak je helaas niet ver in China, alhoewel ik wel vaak merk dat de jongere generatie meer bereid lijkt te zijn om te helpen als je erom vraagt.

Als je reisperiode beperkt is en je geen tijd wil verliezen dan loont het wellicht de moeite om een lokaal reisbureau binnen te stappen en te proberen aan te sluiten bij een groepstrip. Zo kan je tegen aanvaardbare tarieven toch enkele interessante plekjes in de regio bereiken. Uitstapjes op maat of op individuele basis zijn natuurlijk ook mogelijk maar zorg dat je goed neerzit als je naar de prijzen gaat vragen. De Chinezen hebben het reisvirus ook goed te pakken en dit heeft de prijzen drastisch de hoogte ingejaagd !

In Lijiang boekten we een vierdaagse bustour bij Aladdin Travel. Dit reisbureau heeft interessante aanbiedingen voor groepen en schijnt een goede reputatie te hebben opgebouwd. We besloten ons gewoon aan te sluiten bij een Chinese groep (14 pers) omdat er geen specifiek aanbod voor buitenlanders lijkt te bestaan. We werden vriendelijk ontvangen op het kantoor en voor we het wisten hadden we onze tickets op zak. Het wordt warm aanbevolen om meerdere dagen van tevoren te boeken want hun tours zijn snel volzet.
Hun tarieven liggen een beetje hoger dan de andere maar dat vertaalt zich gelukkig in een aanzienlijk betere service (degelijke gids, tourbus en maaltijden).

Hoogtepunten van deze trip zijn de Tiger Leaping Gorge, de Eerste Bocht van de Yangtze Rivier, Shangri-La, Feilai en de Mingyong gletsjer.

Op stap met een Chinese tourgroep

Voor het eerst ontmoeten we onze Chinese reisgezellen die allemaal veel jonger blijken te zijn dan wij.  Slechts één van hen, Ben, spreekt een mondje Engels en dat zal ons dikwijls goed van pas komen als er communicatieproblemen ontstaan. In China is dat helaas dagelijkse kost.
Er is uiteraard ook een gids van de partij. Ook hij kan zich in het Engels verstaanbaar maken, zij het met enige moeite.

(Middle) Tiger Leaping Gorge

Na een kort bezoekje aan een kleine onbekende tempel met een prachtig uitzicht op de Yangtze rivier wordt het tijd voor een beetje fysieke inspanning. De bus stopt op een parkeerplaats met een spectaculair uitzicht op de Middle Tiger Leaping Gorge op de Jinsha Rivier.

De Tiger Leaping Gorge is één van de diepste en smalste kloven ter wereld en is 17 km lang. Ze bestaat uit drie delen (de upper, middle en lower gorge), met een totaal hoogteverschil van ongeveer 210 meter. De Middle Gorge is de ruwste van de drie en bevat levensgevaarlijke stroomversnellingen. Vanaf de parkeerplaats loopt een steil en glibberig pad naar beneden en het vereist heel wat evenwicht en behendigheid om niet uit balans te geraken en een gevaarlijke val te maken. Sommige delen van het pad zijn beveiligd met touwen en smalle trapjes.
Eenmaal beneden wacht je een adembenemend natuurlijk schouwspel dat je zeker niet mag missen.

Shangri-La, de ware hemel op aarde

De route naar Shangri-La (vroeger ‘Zhongdian’) is prachtig en de uitgestrekte grasvlakten, stupa’s, yaks en gebedsvlaggen doen ons terugdenken aan Tibet. Het grootste deel van de bevolking hier is dan ook van Tibetaanse afkomst. De hoogte laat zich voelen.  Shangri-La ligt immers op 3.200 m.

De naam Shangri-La is afkomstig van een fictieve locatie beschreven in het boek ‘Lost Horizon‘ van de Britse auteur James Hilton die het beschrijft als een mystiek en zalig oord, een ware hemel op aarde. De plaats werd een legende en meerdere landen claimen ze dan ook, uiteraard om het toerisme aan te wakkeren.
In China werd dus het stadje Zhongdian als het echte Shangri-La aangeduid en draagt het sedert 2001 ook officieel deze naam. 

Het is al ruim avond en donker als we arriveren. De hele groep is uitgehongerd en we gaan met z’n allen meteen op zoek naar een gezellig lokaal restaurantje waar ons een fantastische “hotpot” geserveerd wordt, een pikant groepsgerecht dat een beetje vergelijkbaar is met onze traditionele fondue maar met veel meer ‘exotische’ ingredienten. Het kleine restaurantje zit propvol en de sfeer zit er meteen in.

Na de maaltijd resteert ons maar zeer weinig tijd om het stadje te verkennen. Het grootste icoon van het oude stadsgedeelte is de gigantische gouden gebedsmolen van 24 meter hoog die ‘s avonds prachtig verlicht is. Er zijn drie mensen nodig om de molen draaiende te krijgen.

Na een rondje rond de gebedsmolen en de daarnaast liggende Tibetaanse gompa besluiten we naar ons hotel terug te keren voor een deugddoende nachtrust.

IJskoude ochtend

Er wacht ons een ijskoude vroege ochtend met het kwik dik onder nul.
Het wordt een drukke excursiedag vandaag met stops aan het Napa meer (Napa Hai), de FuLong brug, de ‘Eerste bocht van de Yangtze” en een indrukwekkend tempelbezoek.
Er wordt ons helaas weinig tijd gegund in Zhongdian. Ik had nog graag een bezoek gebracht aan het 300 jaar oude Ganden Sumtseling Gompa klooster (of Tsongtam monastery) maar we moeten meteen de bus op.

Het Napa meer (helaas zonder de kraanvogels)

De eerste halte is aan het enorme Napa meer, gelegen op 3.270 m hoogte en een gekend overwinteringsoord voor de kraanvogel. Vermits we een drukke dag voor ons hebben kunnen we niet afdalen naar de oevers van het meer en moeten we ons beperken tot het nemen van een paar foto’s.

De Eerste Bocht van de Yangtze Rivier

Verderop worden we getrakteerd op een fenomenaal panoramisch uitzicht op de fameuze “Eerste bocht van de Yangtze Rivier”. Hier maakt de zuidwaarts stromende Yangtze een abrupte bocht naar het noorden over een afstand van amper één kilometer.

Vanaf ons uitkijkpunt moet dit één van de meest gefotografeerde locaties in China zijn. Bijna alle foto’s die je hier neemt kunnen potentiële postkaarten worden.
In vroegere tijden was deze ‘eerste bocht’ een belangrijke oversteekplaats voor militairen.

Eén van de grootste nadelen van een busreis is dat je vast hangt aan een strikt tijdsschema. Dit gebied is zo mooi dat je er dagenlang zou kunnen rondtrekken. Het is een waar paradijs voor outdoorfanaten en ik kan de sportievelingen alleen maar aanraden om enkele dagen uit te trekken om dit gebied ten volle te leren kennen. Bus- en groepsreizen zijn meestal niet aan mij besteed maar als je amper een paar dagen hebt om een bepaald gebied te verkennen dan resten er helaas weinig andere mogelijkheden.
Na amper een uurtje moeten we alweer verder.

Dongzhulin Monastery

We trekken enkele uurtjes uit voor een uitgebreid bezoek aan een bescheiden maar zeer mooi klooster gebouwd in 1667 waar we van nabij in contact komen met de monniken. Het ligt op ongeveer 3.000 m hoogte. We zijn er de enige bezoekers zodat we ruim de gelegenheid krijgen om het gebouw te verkennen. Het hout- en schilderwerk is zeer gedetailleerd afgewerkt en getuigt van geduldig vakmanschap. Het gebouw herbergt talloze rijke culturele overblijfselen van het gedachtengoed en de religie van Boeddha.

De monniken leven er in perfecte harmonie met elkaar samen en we zijn er getuige van hoe ze met z’n allen de honderden gouden kandelaartjes aan het oppoetsen zijn.  Wat een monnikenwerk is dit …

Feilai

Onderweg naar onze eindhalte Feilai passeren we enkele mooie dorpjes met hun typische stupa’s en spectaculaire uitzichten op de bergmassieven.
De 16e eeuwse Feilai si (tempel) is één van de mooiste locaties in de buurt, niet alleen omwille van de 13 perfect uitgelijnde stupa’s maar ook omwille van het spectaculaire uitzicht op het Meili bergmassief met de Kawakarpo Peak (6.740m).

Het hotel dat Aladdin Travel voor ons uitkoos heeft kamers met balkons die uitzicht bieden op het Meili massief met de vele besneeuwde toppen.

Mingyong gletsjer via het Meili Mountain Forest

Vandaag maken we een daguitstap naar de Mingyong gletsjer, ongeveer 12 km ten noorden van Feilai. Het is een lange en vermoeiende busrit over zeer slechte wegen.
De gletsjer ligt op een hoogte van 2.700 m en is heilig voor de lokale bevolking, maar helaas zijn ook hier de gevolgen van de opwarming van de aarde merkbaar. Het ijs is de voorbije vier jaar liefst 200 m teruggetrokken.

Het pad naar de gletsjer kan te voet afgelegd worden in ongeveer drie uurtjes maar er moet wel rekening gehouden met de hoogte (2.500m). Sommige stukken kunnen daardoor een pittig karakter hebben. Het pad is ook niet overal in even goede staat en bij regenweer kan het er aardig modderig en glad worden.
Voor diegenen die een stevige wandeling niet zien zitten staat er een stel gezonde paarden klaar die de taak voor je kunnen overnemen. Je mag er dan wel 150Y voor neertellen.
Wij kozen voor de wandeling en tot onze grote verbazing zat onze groep jonge medereizigers iets voorbij de helft al een stuk achter ons.

Adembenemende herfstkleuren

De natuur rondom ons is fenomenaal. De herfstkleuren geven de bossen een feeëriek karakter. Soms waan je je in een regenwoud door de met mos begroeide bomen.

Op ongeveer 2/3 van de klim houdt het natuurlijk pad opeens op en kijken we uit op een houten en metalen trappenstelsel, helemaal tot aan het uitkijkpunt boven waar ook een tempeltje staat. Hier krijg je de gletsjer voor het eerst te zien en kan je iets simpels eten of drinken.

Het laatste deel brengt je naar het uitkijkpunt via metalen trappen en platforms. De gletsjer zelf is niet bepaald moeders mooiste. Hij wordt gevoed door de sneeuwval op Mount Meili (6.740 m).  Grote delen ervan zijn bedekt met een laag zwart grint en rotsen zodat je een grauw beeld voorgeschoteld krijgt.  De omringende landschappen zijn dan weer bijzonder mooi.

Het is spijtig dat zo’n prachtig stuk natuur alweer overdreven toeristisch wordt uitgebuit. Hier kom je niet voor de rust, dat is wel duidelijk. Je wordt overal omringd door luidruchtige groepen Chinezen.

Hectische busrit terug naar Lijiang

De terugrit naar Lijiang met de bus is één van de zwaarste die ik ooit heb meegemaakt. De rit leidt over afgrijselijk slechte en levensgevaarlijke wegen met talrijke spectaculaire haarspeldbochten.
Gelukkig heeft onze chauffeur een goede nachtrust gehad en beschikt hij over een dosis stalen zenuwen…